BEWIJSDRANG EN WAT IK DAAR (STIEKEM) MEE DOE
Is het heel slecht dat ik misbruik maak van de bewijsdrang van onze kleine man? Het aapie is zo nu en dan liever lui als moe. Hij kan al heel veel zelf maar probeert liever eerst of iemand anders het voor hem kan regelen. De laatste weken bleek dat hij momenteel heel goed te manipuleren is door aanspraak te maken op zijn bewijsdrang.
Hij begon hier een aantal maanden geleden mee. Toen was het nog grappig want nog vrij onschuldig. Ik vroeg een kusje toen hij ging slapen maar meneer deelde mee dat zijn kusjestank leeg was. Super schattig. Op dat moment wel!
Nu, een paar maanden later, gebruikt hij dit excuus echter te pas en te onpas. Zeg ik dat hij even z’n speelgoed op moet ruimen, krijg ik als antwoord dat z’n tank leeg is. Vraag ik of hij even z’n schoenen wil pakken; tank leeg. Deel ik mee dat hij even moet helpen aankleden.. Je begrijpt het al, het antwoord is steevast dat zijn tank leeg is. Het is ook een raadsel hoe deze tank weer bijgevuld kan worden. Volgens de kleine man zit de tankdop in zijn buik maar is het onmogelijk voor mama om deze te vullen.
Nu wil het feit dat meneer een echte kerel is en zich maar al te graag wil bewijzen. Sinds een week of twee maak ik dus dankbaar gebruik van dit feitje. Het scheelt erg veel gemopper van beide partijen en het geeft de kleine man een ego-boost. Als ik nu bijvoorbeeld zeg dat hij even zijn speelgoed op moet ruimen, krijg ik nog steeds te horen; ‘nee, ik ben zo moe, Mijn tank is leeg.’ Mijn reactie is nu echter; ‘ik denk dat je die auto’s helemaal niet in de doos kan doen.’ Waar de tank van de peuter normaliter echt niet meer te vullen was, zit hij na deze reactie op miraculeuze wijze weer tot de nok toe vol. Binnen enkele seconden is de kleine man als een razende zijn auto’s in de doos aan het doen. Apetrots als blijkt dat hij het wél kan en ik euforisch en verbaasd reageer. Win-win situatie, mama haar zin en peuter een ego-boost! Deze techniek pas ik dus wel tig keer toe op een dag. Ik probeer het nog wel eens anders maar uiteindelijk werkt het toch het beste om even meneer zijn bewijsdrang aan te spreken.
Ik ben benieuwd hoe lang ik hier nog mee weg kom. Er moet toch een dag komen dat de kleine man doorkrijgt dat hij in de maling wordt genomen. Of een dag dat ik er toch een schuldgevoel van krijg. Ik misbruik het namelijk ook wel eens om een knuffel te krijgen. Slecht! Ach, tot op heden heb ik nog niet ondervonden dat de peuter er onder lijdt. Moet dus goed komen.
Hebben jullie ook van die stiekeme trucjes om je kinderen aan te zetten tot actie? Of ben ik nu een ontaarde moeder?
